Powołanie Narodowego Muzeum Przyrodniczego w 1919 roku
W dniu 16 października 1919 roku nastąpiło formalne połączenie dwóch największych polskich zbiorów zoologicznych – Gabinetu Zoologicznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Branickich. Dzięki umowie zawartej pomiędzy Ksawerym Branickim i rządem Rzeczpospolitej Polskiej powołano, na mocy rozporządzenia z dnia 24 września 1919 roku, „Narodowe Muzeum Przyrodnicze – Dział Zoologiczny”.
Szczegółowe dane liczbowe (brak wykazu rzeczowego) dotyczące zbiorów Gabinetu Zoologicznego pochodzą z roku 1883. Wykazano wówczas 114 622 okazy, głównie ptaki (17 000 dermoplastów, skórek, jaj i gniazd), mięczaki (około 16 000 muszli), pajęczaki (13 000) i owady (około 60 000).
Biorąc pod uwagę zbiory Muzeum Branickich należy przyjąć, że w latach 1818-1919 zgromadzono, a następnie przekazano do Narodowego Muzeum Przyrodniczego, około 127 000 okazów zwierząt, w tym kilka tysięcy typów opisowych, czyli okazów będących „nośnikami” nazw naukowych opisanych gatunków zwierząt.
Część najstarszych zbiorów Gabinetu Zoologicznego przetrwała do dziś i stanowi unikalny zbiór współczesnych zwierząt przechowywanych w Muzeum i Instytucie Zoologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
